سرعت ضربان قلب در نتیجه فعالیت بدنی ، تهدیدات ایمنی و واکنشهای عاطفی متفاوت است. ضربان قلب وقتی فرد در آرامش است به ضربان قلب در حال استراحت اشاره دارد.

در حالی که ضربان قلب طبیعی تضمین نمی کند که فرد عاری از مشکلات سلامتی باشد ، اما یک معیار مفید برای شناسایی طیف وسیعی از مشکلات سلامتی است.

ضربان قلب چیست؟

ضربان قلب تعداد دفعات تپش قلب در یک دقیقه است. قلب یک ارگان عضلانی در مرکز قفسه سینه است. هنگام ضربان قلب، قلب خون حاوی اکسیژن و مواد مغذی را در اطراف بدن پمپ می کند و مواد زائد و اضافی را از اندام پس می گیرد.

یک قلب سالم برای هر کاری که بدن انجام می دهد ، مقدار کافی خون را تأمین می کند. به عنوان مثال ، هنگام ترس و شوکه شدن به‌طور خودکار در بدن‌تان آدرِنالین ترشح خواهد شد. آدرنالین، هورمونی است که باعث افزایش ضربان قلب می‌شود. در نتیجه، به اکسیژن و انرژی بیشتری نیاز پیدا می‌کند تا توانایی مقابله با خطرات احتمالی را پیدا کند.

نبض اغلب با ضربان قلب اشتباه گرفته می شود. نبض، انقباض و انبساط رگ‌های خونی در پاسخ به پمپاژ خون در قلب می باشد. ضربان نبض دقیقاً برابر ضربان قلب است ، زیرا انقباضات قلب باعث افزایش فشار خون در رگها می شود که منجر به نبض می شود.

بنابراین ، گرفتن نبض اندازه گیری مستقیم ضربان قلب است.

ضربان قلب یکی از "علائم حیاتی" یا شاخصهای مهم سلامتی در بدن انسان است

ضربان قلب در حالت عادی :

تشخیص اینکه ضربان قلب شما در محدوده طبیعی قرار دارد مهم است. اگر بیماری یا آسیب قلب را ضعیف کند ، اعضای بدن خون کافی را برای عملکرد طبیعی دریافت نمی کنند.

ضربان قلب به تدریج در طی دوران کودکی به سمت نوجوانی و بزرگسالی کندتر می شود و ضربان قلب در حالت عادی برای افراد بالای 10 سال ، بین 60 تا 100 ضربان در دقیقه است.

ضربان قلب در حالت عادی ورزشکاران حرفه ای ممکن است کمتر از 60 بار در دقیقه و گاهی اوقات به 40 دور در دقیقه برسد.

در زیر یک جدول از ضربان قلب طبیعی در سنین مختلف آمده است:

ضربان قلب در حال استراحت می تواند در این محدوده طبیعی متفاوت باشد. این امر در پاسخ به تغییرات مختلفی از جمله ورزش ، دمای بدن ، محرک های عاطفی و وضعیت بدن متغییر باشد.

سرعت ضربان قلب در نتیجه فعالیت بدنی ، تهدیدات ایمنی و واکنشهای عاطفی متفاوت است. ضربان قلب وقتی فرد در آرامش است به ضربان قلب در حال استراحت اشاره دارد.

در حالی که ضربان قلب طبیعی تضمین نمی کند که فرد عاری از مشکلات سلامتی باشد ، اما یک معیار مفید برای شناسایی طیف وسیعی از مشکلات سلامتی است.

ضربان قلب چیست؟

ضربان قلب تعداد دفعات تپش قلب در یک دقیقه است. قلب یک ارگان عضلانی در مرکز قفسه سینه است. هنگام ضربان قلب، قلب خون حاوی اکسیژن و مواد مغذی را در اطراف بدن پمپ می کند و مواد زائد و اضافی را از اندام پس می گیرد.

یک قلب سالم برای هر کاری که بدن انجام می دهد ، مقدار کافی خون را تأمین می کند. به عنوان مثال ، هنگام ترس و شوکه شدن به‌طور خودکار در بدن‌تان آدرِنالین ترشح خواهد شد. آدرنالین، هورمونی است که باعث افزایش ضربان قلب می‌شود. در نتیجه، به اکسیژن و انرژی بیشتری نیاز پیدا می‌کند تا توانایی مقابله با خطرات احتمالی را پیدا کند.

نبض اغلب با ضربان قلب اشتباه گرفته می شود. نبض، انقباض و انبساط رگ‌های خونی در پاسخ به پمپاژ خون در قلب می باشد. ضربان نبض دقیقاً برابر ضربان قلب است ، زیرا انقباضات قلب باعث افزایش فشار خون در رگها می شود که منجر به نبض می شود.

بنابراین ، گرفتن نبض اندازه گیری مستقیم ضربان قلب است.

ضربان قلب یکی از "علائم حیاتی" یا شاخصهای مهم سلامتی در بدن انسان است

ضربان قلب در حالت عادی :

تشخیص اینکه ضربان قلب شما در محدوده طبیعی قرار دارد مهم است. اگر بیماری یا آسیب قلب را ضعیف کند ، اعضای بدن خون کافی را برای عملکرد طبیعی دریافت نمی کنند.

ضربان قلب به تدریج در طی دوران کودکی به سمت نوجوانی و بزرگسالی کندتر می شود و ضربان قلب در حالت عادی برای افراد بالای 10 سال ، بین 60 تا 100 ضربان در دقیقه است.

ضربان قلب در حالت عادی ورزشکاران حرفه ای ممکن است کمتر از 60 بار در دقیقه و گاهی اوقات به 40 دور در دقیقه برسد.

در زیر یک جدول از ضربان قلب طبیعی در سنین مختلف آمده است:

ضربان قلب در حال استراحت می تواند در این محدوده طبیعی متفاوت باشد. این امر در پاسخ به تغییرات مختلفی از جمله ورزش ، دمای بدن ، محرک های عاطفی و وضعیت بدن متغییر باشد.